Lijkzakken, ook wel zakken voor menselijke resten of dodenzakken genoemd, zijn een soort flexibele, verzegelde containers die zijn ontworpen om de lichamen van overleden personen te bewaren.Het gebruik van lijkzakken is een essentieel onderdeel van rampenbeheersing en noodhulpoperaties.Het volgende is een korte geschiedenis van de lijkzak.
De oorsprong van de lijkzak is terug te voeren tot het begin van de 20e eeuw.Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden soldaten die op het slagveld sneuvelden vaak in dekens of zeildoek gewikkeld en in houten kisten vervoerd.Deze manier om de doden te vervoeren was niet alleen onhygiënisch maar ook inefficiënt, omdat het veel ruimte in beslag nam en het toch al zware militaire materieel zwaarder maakte.
In de jaren veertig begon het Amerikaanse leger efficiëntere methoden te ontwikkelen om met de stoffelijke resten van overleden soldaten om te gaan.De eerste lijkzakken waren gemaakt van rubber en werden voornamelijk gebruikt om de stoffelijke resten van gesneuvelde soldaten te vervoeren.Deze tassen zijn ontworpen om waterdicht, luchtdicht en licht van gewicht te zijn, waardoor ze gemakkelijk te vervoeren zijn.
Tijdens de Koreaanse oorlog in de jaren vijftig werden lijkzakken op grotere schaal gebruikt.Het Amerikaanse leger heeft meer dan 50.000 lijkzakken besteld voor het transport van de stoffelijke resten van soldaten die tijdens gevechten zijn omgekomen.Dit was de eerste keer dat lijkzakken op grote schaal werden gebruikt bij militaire operaties.
In de jaren zestig werd het gebruik van lijkzakken steeds gebruikelijker bij civiele rampenbestrijdingsoperaties.Met de opkomst van het vliegverkeer en het toenemende aantal vliegtuigongelukken werd de behoefte aan lijkzakken om de stoffelijke resten van slachtoffers te vervoeren steeds urgenter.Lijkzakken werden ook gebruikt om de stoffelijke resten te vervoeren van personen die omkwamen bij natuurrampen, zoals aardbevingen en orkanen.
In de jaren tachtig werden lijkzakken op grotere schaal gebruikt in de medische sector.Ziekenhuizen begonnen lijkzakken te gebruiken als een manier om overleden patiënten van het ziekenhuis naar het mortuarium te vervoeren.Het gebruik van lijkzakken op deze manier hielp het risico op besmetting te verminderen en maakte het voor ziekenhuispersoneel gemakkelijker om met de stoffelijke resten van overleden patiënten om te gaan.
Tegenwoordig worden lijkzakken in verschillende omgevingen gebruikt, waaronder rampenbestrijdingsoperaties, medische voorzieningen, uitvaartcentra en forensisch onderzoek.Ze zijn doorgaans gemaakt van stevig plastic en zijn verkrijgbaar in verschillende maten en stijlen om tegemoet te komen aan verschillende soorten carrosserieën en transportbehoeften.
Concluderend kan worden gesteld dat de lijkzak een relatief korte maar belangrijke geschiedenis heeft in de omgang met overledenen.Vanaf het bescheiden begin als rubberen zak die werd gebruikt om gesneuvelde soldaten te vervoeren, is het een essentieel hulpmiddel geworden bij noodhulpoperaties, medische voorzieningen en forensisch onderzoek.Het gebruik ervan heeft het mogelijk gemaakt om de stoffelijke resten van de overledene op een meer hygiënische en efficiëntere manier te behandelen, waardoor de gezondheid en veiligheid van degenen die betrokken zijn bij de behandeling en het vervoer van de overledene worden beschermd.
Posttijd: 25 april 2024